Gerçekten bilmek önemli. Bilmek için de okumak ve araştırmak gerek. Başkalarının verdiği bilgilerle bir yere varmak mümkün değil. Günü idare edersin, ama bir gün toslarsın.

    Aşağıda okuyacağınız yazı sizi günümüzle mukayeseye götürecektir. Sakın yapmayın, üzülürsünüz. Nerede o eski vatan-millet evlatları diye kahrolursunuz. OSMANLI CİHAN İMPARATORLUĞU olduysa, bu adalet sever, hak yemez, cesur insanlar sayesinde oldu. Osmanlı yıkıldıysa, rüşvet, yolsuzluk, adam kayırma, kifayetsiz devlet adamları yüzünden yıkıldı.

    Biz ne yaptık; 80 küsür yılda Cumhuriyetin temellerini hortumculuk, yolsuzluk, yanlı adalet, dokunulmazlık zırhı, demokrasiyi hor kullanmak, halkı küçümsemek ve düşünmemek gibi şeylerle çatırdattık.

    Okuyun da, Atalarımızdan bir kez daha ders alalım, belki aklımız başımıza gelir.

    “ MİLLETLERİN SAADETLERİNİ TEMİN EDEN ŞEY NEDİR?

    Osmanlı tarihi’nin azamet devrine tesadüf eden ilk üç yüzyıldaki büyük Şeyhülislâmlar umumiyetle hak ve adalet kahramanları şeklinde sıralanır. Padişahların mutlakıyetini kanun zihniyetiyle tahdit eden (sınırlayan) bu nuranî silsile içinde Şemseddin Fenârî gibi mahkemede Yıldırım Beyazıt’ın şahitliğini bazı sebeplerle yüzüne karşı reddeden; Molla Fahreddin gibi İkinci Murat’ın yapmak istediği tahsisat (ödenek) zammını “israf” diye kabul etmeyen; Molla Gürâni gibi Fatih’in bir fermanını kanuna aykırı bularak yırtıp attıktan başka, getiren çavuşu sopa ile kovan; Zembilli Ali gibi İkinci Beyazıt’ın bir mülâkat isteğini reddettikten sonra Yavuz Sultan Selim’le çok şiddetli bir vazife ve salâhiyet münakaşasından sonra selâm bile vermeyerek çıkıp giden ve o Padişah’ın aşırı icraatına şiddetli itirazlarıyla mani olan hak ve kanun müdafileri vardır. Bunlardan Molla Gürâni’nin Fatih Sultam Mehmet’i Saltanat ihtişamından dolayı tenkit ederek;

-         Libasın (giysin) haram, taamın (yediğin) haram!

    Diye yüzüne karşı çıktığından bahsedilir. Bugün bu sözü küçük bir memura bile söylemek kabil değildir. İngiliz adliyesinin islahında, eski Osmanlı adliyesinin örnek tutulması işte bundandır.

    Herhalde Milletlerin saadet ve azameti kâğıt üstündeki kanunlara değil, o kanunları tatbik edecek insanların seviyeleriyle ve zihniyetlerine tabidir.

(Tarihi Hakikatler, İsmail Hami Danişmend,s.413-414)”

    Ne diyelim, bu yazıdan sonra bize laf düşmez.