Türk Meclisi - TÜRK AMERİKAN DERNEKLERİ FEDERASYONU`NUN BAYRAM MESAJI

Bugun 23 Nisan.
Pek de nese dolmuyor insan, bugunlerde.

Ermeni Diasporasi`nin yogun bir sekilde resmilestirmeye calistiklari
"sozde soykirim" konusu var karsimizda.
Karsimizda katiksiz bir Turk dusmanligi.
Kimi Turk kelimesi gecen herseyin karsisinda.
Kimi sozde soykirimi ders kitaplarina koymaya calisiyor.

Bizler hic katiksiz bir dusmanlik guderek buyutulmedik oysa.
Once Ispanya`da katliamdan kacan, sonra da Hitler`den kacan Musevilere kucak actik.
Turk olmayanlara Turk pasaportu verdik.
Paskalya gunlerini bekledik dostlarimizin.
Noel zamani kilisede bize mum yakanlar hic eksik olmamisti.
En guzel zeytinyagli dolmalari onlar yapardi.
Ermeni de vardi, Suryani de icimizde.
Ayrimcilik aklimizin ucundan gecmezdi hic, hala da oyle.
Onlarda bizim bayramlarimizi kutlarlardi.
Kurt Mehmet diye takilirsak, o bu sahsin dogrulugunu, durustlugunu soylemek icindi.
Laz oglu da inadini, caliskanligini, sivri zekasini.
Cerkez derken once yemekleri, sonra da Seyh Samil`i dusunurum nedense?

Bu katiksiz dusmanlik nasil oluyor, nerede pisiyor?

Bir de icimizdeki "Irlandalilar" var. Bu terimi gunluk hayata sokan Mustafa Denizli o zamanlar teknik direktor olarak Milli Futbol Takiminin basindaydi. Irlanda maci oncesi karsi tarafa ovguler yagdirirken, futbolcularin moralini bozan ancak kendi isimlerini duyuran kose yazarlari icin kullanmisti bu terimi!
Amerika`da yasayan toplum icinde boyle seyler yoktu, sonradan gelisti.
Bolunmeler oldu.
Ideolojiler guruplasmaya basladi.
Oysa yurtdisinda yasayan bir avuc insaniz birbirine muhtac.
Karsimizda onca dusman varken, yapilmasi gereken o kadar is varken!
Buyuk Turk Gunu Yuruyusumuzu sabote etmeye calisani da var, sahsi menfaat saglamaya, halki somurmeye calisanda.

Anavatan da farkli degil.
Meclis kavgalari naklen ve canli.
Utaniyor insan.
Bilincli bir sekilde atese benzin doken de var, bilmeden kullanilanda.
Daha once de gormustuk bu filmi.
Kardesin kardesi kirisini.

Gozunun ici gulen yakisikli beylerin sapkalarini cikararak selamlastiklari gunleri ozluyorum.
Zarif bayanlari,
Elestiri yaparken bile nezaketlerini koruyan vatandaslari ozluyorum.
Eski bayramlari.
Kutlu dogum filan yoktu o zamanlar.
Mevlut sekerleri vardi ama, en ustunde de lokum.
Zorla da olsa harclik alirdik utanarak.
"Buyuklerimi saymak, kucuklerimi sevmek" derken bunun gercek anlamini kac sene sonra anlayacagimi bilmeden!

En cok da Ataturk`u ozluyorum.
Herseyimiz varken hicbirsey yapamiyoruz.
O hicbirsey yokken herseyi yapmis.
Biz ancak iki adim ileri goturebilmisiz.

Hadi biraz da iyi haberlerle bitirelim dertlesmeyi.
New York`dan Florida`ya, Rochester`dan Teksas`a, Boston`dan Kaliforniya`ya kadar 23 Nisan`i Ataturk`un cocuklarimiza hediyesi, "Cocuk Bayrami" olarak resmilestirdik.
Sen, ben demeden, butun derneklerimiz elele vererek cagrimiza kulak verdiler.
24 Nisan Sozde Soykirim toplantilari oncesi gelisti bu olay.
Katiksiz Turk dusmanligi yapan Kaliforniya`da bile, bir tek sehir haric, hepsi onayladi, resmilestirdi bu onemli gunumuzu.
Simdi se 24 Nisan`da New York Times Square`de bulusacagiz.

Sen, ben hesabi yapmadan birlik olmak ne kadar guzel.
Birlik olunca ulasilan basari ne guzel.
23 Nisan`a layik bir dayanisma.
Kutlu olsun.