Türkiye-Ermenistan arasında imzalanan protokol sonrası, 1944 yılında Anavatan Türkiye’ye sığınıp bilahare devrin iktidarı tarafında Ruslara teslim edilen ve Ruslar tarafında hemen orada, hudutta makineli tüfekle biçilerek öldürülen 187 can kardeşim Azerbaycan Türkünün aziz ruhlarına ithaf edilen Elmas Yıldırımın “Dönek Kardeş” şiiri aklıma geldi.

    Bu serzeniş içimi ürpertir, kahrederim, kahrolurum.

    Yine mi döneklik bizden….

    İranlıların “Osmanlı ile bostan ekenin kıçı hıyardan kurtulmaz” atasözü kulağıma çalınır.  Bizde Osmanlı torunları değilmiyiz diye düşünürüm.

    1000’lerden sonra Anadolu’nun Türkleşmesine dalarım, Gözlerimin önünden gitmez tarih sayfaları. 1015-1021 yıllarında Çağrı Bey’in fethinden sonra Oğuz Türklerinin yerleştiği Türk Vatanı Azerbaycan’a.

    Birden Dönek Kardeş Şiiri gelir aklıma;

Türk denince özü, sözü mert olur,

Dost deyince ayrılmaz bir fert olur,

Kardeş deyip dara düşsem, sığınsam,

Şimden gerü bu bana bir dert olur.

Ben ne diyem bu vefasız dağlara,

Öz kardeşi dönek olan ağlara!

    CAN AZERBAYCAN;

    *Rus tehdidine karşı sana yardım mı ettik ki, işgal edildin

    *Tampon Ermeni Devleti’nin kurulmasına biz müsaade etmedik mi?

    *Bakü’yü kimler teslim etti İngilizlere

    *Yoksa 187 kardeşimizi kurşuna dizin diye biz vermedik mi Ruslara.

    *Dağlık Karabağ’ın işgaline ve Ermenistan’a ilhakına ses mi çıkardık?

    *Hocalı’da 1-2 yaşındaki Aygün Hesenova, Samir Quluyev ile birlikte Ermenilerce katledilen 615 kardeşimizin katline seyirci kalmadık mı?

    *”Türklerden boşalacak zehirli kanın yerini, Ermenilerin temiz kanı dolduracak” diyen biri için “Hepimiz Ermeni” olmadık mı?

    YOKSA TÜRKİYE-AZERBAYCAN FEDERASYONU HAYALLERDE Mİ KALDI?

    Birileri diyor ki: Ermenistan sınırı açılır………

    Birileri İsviçre’de “Türkiye-Ermenistan Arasında Diplomatik İlişkilerin Normalleştirilmesine yönelik Protokol” imzalıyor.

Bu yüz karası protokolü imzalamakla;

    *Ermeniler Türk topraklarından hak iddia etmekten vaz mı geçtiler acaba.

    *100 yıla yakın bir zamandır sürdürdükleri “Sözde Ermeni Soykırım” palavralarından caydılar mı?

    *1915-20 yılları arasında katlettikleri yüz binlerce Anadolu ve Azerbaycan Türkünden özür mü dilediler.

    *Azerbaycan’da işgal ettikleri topraklardan mı çekildiler.

    *Dağlık Karabağ’da ırzına geçilen, memeleri kesilen kadınlarımızdan, kızlarımızdan; 1-2 yaşında katledilen bebelerimizden fetva mı aldınız.

    *Yoksa şerefsizce katledilen diplomatlarımız, bu protokolü imzalayın mı dedi.

    Duydum ki; birileri 14 Ekim’de yapılacak Türkiye-Ermenistan maçına Azerbaycan Bayrağı sokulmasını yasaklamış.

Yazıklar olsun.

    Dört gündür, evimin balkonunda şerefle dalgalanıyor. Hem de Atatürk görsün diye.Tam Anıtkabir’in karşısında. Görsün de kurduğu cumhuriyeti kimlere teslim ettiğimizi bilsin diye.

Bize Yuhhhh,desin diye……

Biz devam edelim “Dönek Kardeş” şiirine

Türk denince özü, sözü merd olur,

Dost deyince ayrılmaz bir ferd olur,

Kardeş deyip dara düşsem, sığınsam

Şimden gerü bu bana bir derd olur!

Ben ne diyen bu vefasız dağlara?

Öz kardeşi dönek olan ağlar a…

Türk… O Altayların dünkü eri mi?

Yoluna can koydum, verdim serimi.

Düştüğü ağlardan kurtulsun diye

Serdim ayağına doğma yerimi…

Kardeş armağanı dökülen kanlar,

Bana mükâfat mı giden kurbanlar?

Ben diyordum: ”Kayıhan” dır soyumuz,

Bir kaynaktan varlığımız, boyumuz.

Dilim dili, yolum yolu, emel bir,

Bir bayrakta, yıldızımız, ayımız…

Azeri, Türk, Türkmen… Var mı ayrılık?

Nerden doğdu bu imansız gayrılık?

Alnımın yazısı karadır, kara…

Karadan bir mendil yolladım yara;

Yol uzun, il uzak, yetişmez eller

Türklüğün kanayan kalbini sara…

Felek kıymış beslenen bu dileğe,

Lanet Türk’ü hançerleyen bileğe…

Bir suç mu düşmana göğüs gerdiğim?

Günah mı Türklüğe gönül verdiğim?

Rusların yaradan derin

Anayurtta öz kardeşten gördüğüm…

Seslenseydim, ses çıkardı her taştan,

Ne beklersin sağırlaşan bir baştan?

Kaçtır eli kanlı çıktı oyunda,

Ne bilem kahpelik varmış soyunda?

Girdiğim öz yurttan döndürülürken,

Kanımın aktığısınır boyunda

Açan lalelerden bir çelenk örsem

Türklük dünyasına armağan versem.

                                                                                 Atila Şimşek