Yüreğimizi kor ateşte bırakan şehit cenazeleri, kimbilir kaç hanede sevinç yumağına sebep oldu. Şehit anasının “yavrum” derken çektiği acı, merhametten azıcık nasiplenmişleri bile gözyaşlarına boğarken, kimbilir kaç şerefsize hazların en büyüğünü yaşattı. Kalbi ülkenin bölünmez bütünlüğü için atan milyonlar, “bu son olsun” yakarışında bulunurken Tanrı’ya, kimbilir kaç hain yeni örneklerin beklentisi için adaklar adadı; ellerini ovuşturarak birbirlerine “çak” yaptı

“İyi şeyler oluyor” açıklamasına itiraz geliştiren ben, artık bütün kalbimle inanıyorum ki, hakikaten birileri için “iyi şeyler oluyor” Türkiye’mde.

Bir an için kendinizi onların/o alçakların yerine koyarsanız ve olup bitenleri gözünüzün önüne getirip düşünürseniz, hak verirsiniz bana.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Bölünme süreci bütün hızıyla işliyor. Hükümet iyiden iyiye gemi azıya aldı, taviz üstüne taviz veriyor. Düne kadar “tabu” görülen, “dokunulmaz” addedilen pek çok konu, bugün sıradanlaştırıldı. Herkes Kürt hamisi oldu. Kürt dili, Kürt kültürü fark edildi birden bire. Önü sonu gelmeyen Kürt talepleri “başüstüne” âmadeliğiyle ve peşin kabulüyle sıraya konuldu.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Gelmiş geçmiş bütün Hükümetler, “eşkıya ile masaya oturulmaz” iradesi sergilemişken, bugünkü Hükümet, Kandil’e elçi gönderiyor. Karayılan’ın talimat yüklü açıklamaları “her görüş kıymetlidir” esprisiyle ele alınıyor. Karayılan, bu özgüven içerisinde “İskoçya Modeli”ni önererek, ilerisi hakkında ipuçları veriyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Cumhurbaşkanı “iyi şeyler oluyor” dedikçe, PKK mayın patlatıyor ve neredeyse her güne birkaç asker cenazesi sığdırıyor. Sanki “acele edin, elinizi çabuk tutun” diyor. Ve Cumhurbaşkanı bu hengâmede “Kürt Sorunu için vakit geçirmeyelim” beyanatı veriyor; bir nev’i uyarıda bulunarak mesaja katkı sağlıyor. Ve sanki, Büyük Kürdistan Türkiye’nin himayesinde dalbudak salıyor, doğum sancıları çekiyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. En muteber yazarlar “kanlı bir savaş”a atıfta bulunuyor. Galip-mağlup çetelesi dahi tutuyor. Türk Ordusu’nu muhatap alarak “asla kazanamazsınız” derken, sanki kıyamet tellallığı yapıyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Suriye sınırındaki mayınların temizlenme işi bir İsrail firmasına ihale edilmek suretiyle -Yasa şimdilik geri çekildi- Büyük Kürdistan’ın nüvesi Güney Kürdistan’a, 36’ınca Paralel’den sonra ikinci bir güvenlik kalkanı oluşturuluyor. Dahası, Akdeniz’e çıkma hayaline bir adım daha yaklaşılıyor. Ve dahi zengin petrol yatakları, müstakbel Devlet’e hayat iksiri olarak sunuluyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Paşalar, akademisyenler, siyasetçiler, işadamları, sendikacılar, sabaha karşı herkes derin uykudayken, apar topar ve pijamalarıyla ve neredeyse sürüklenerek sorguya götürülürken, üç-beş DTP’liye dokunulamıyor. Onları sahiplenen ve gayriciddî gerekçe üreten TBMM Başkanı, “yalancı” pozisyonuna düşmekten imtina etmiyor.

Elbette iyi şeyler oluyor..  Polis vatanperverlere karşı hafiyelik rolü üstleniyor. Hükümet politikalarına “la havle” çeken toplumu yönlendirme kabiliyetine sahip herkes, akla iz’ana sığmaz suçlamalarla hapse atılıyor. Onlar gibi düşünenlere gözdağı veriliyor.

Elbette iyi şeyler oluyor..  “vatan-millet-bayrak” sevgisiyle, “bölünüyoruz” kaygısıyla sokağa çıkan ve kendilerini “vatanperverler” olarak tanımlayan kalabalıklara karşı orantısız güç kullanmaktan kaçınılmazken, metropolleri yakıp yıkan, mal ve cana kasteden, ayrılıkçılara, ana-baba şefkatiyle yaklaşılıyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Ulus Devlet tâ kökünden çatırdıyor. Bütün kurumlarına hücum ediliyor. Millî birlik ve bütünlüğün koruyucu kalkanı mesabesindeki Atatürk, kalplerdeki müstesna yerinden adeta söküp atılıyor; ne kâfirliği, ne şerefsizliği, ne hainliği bırakılıyor. Atatürk sevgisi azaldıkça dayanaktan yoksun kalan Türk unsur, “bağımsız karakter”den, “mücadele azmi”nden günden güne uzaklaşıyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Türk’ü Türk yapan değerler birer birer aşındırılıyor. Ayyıldızlı Bayrak, “bez parçası,” Kurtuluş Savaşının Taçsız Destanı İstiklal Marşı “ayrıştırıcı” sayılıyor. Türk kimliğinin bütün sembolleri, bütün kutsalları birer birer çiğneniyor, yok mesabesine indirgeniyor.

Elbette işi şeyler oluyor.. “Yüzleşmek” adına yakın geçmiş “utanç vesikası” sunumuyla günümüze taşınıyor ve her Türk “özür dilemek” mecburiyetinde bırakılarak “potansiyel katil” muamelesine tabi tutuluyor. Bu şekilde Türklük gurur ve şuuru dumura uğratılıyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Cumhuriyetin kaleleri bir bir zaptediliyor.. Milliyetçilere “faşist”, “Irkçı”, Ulusalcılara “Komünist”, “Ateist” yaftası vurularak etkisizleştiriliyor. Muharrik güçler pasifize edilmek suretiyle ülke savunmasız bırakılıyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Türkiye her geçen gün korku cumhuriyeti haline dönüşüyor. Yargı siyasallaşıyor, Ordu, üzerindeki musallat yüzünden güç kaybediyor; âdeta içi boşaltılıyor..  

Elbette iyi şeyler oluyor.. 86 yıllık Cumhuriyete ömür biçiliyor. Geriye sayım başladı. Kimi 10 yıldan bahsediyor, kimi 100’üncü yılda kesiyor hesabı.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Sanki birileri Cumhuriyet sonrasına atıfta bulunuyor. Başbakan “Padişah” naralarıyla karşılanıyor. Laiklik “papaz” ediliyor, çağdaş hukuk kavramı örseleniyor; “ulemaya danışalım” sesleri her geçen gün daha da yükseliyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Türk uyuyor.. Derin uykusunda yarına dönük güzel rüyalar görüyor ama rüyasının kâbusa dönüşeceğinden bihaber yaşıyor. Felakete sürüklendiğinin farkına varamıyor. “Demokrasi”, “İnsan hakları” avutmalarıyla vakit tüketiyor.

Elbette iyi şeyler oluyor.. Türkiye bölünüyor!!!