Zamanın birinde bir şeyh varmış.Bu şeyhin sadece bir tane müridi. Bir gün müridi şeyh’inin karşısına geçmiş ve başlamış konuşmaya;

-Efendi Hazretleri, siz de bir keramet lütfetseniz. Sizin de diğer şeyhler gibi binlerce müridiniz olur.

Şeyh zaten bir tanecik olan müridini kırmak istememiş ve havaya doğru tükürmüş. Bu tükürükle havada uçan irice bir kuşu duvara yapıştırmış.

Şeyhin bu kerameti kulaktan kulağa hızla yayılmış ve binlerce insan bu şeyhin etrafında toplanmış.

Ancak gelgelelim ki o ilk mürit kalabalıktan artık şeyhine ulaşamaz, olmuş. Bir gün dayanamayıp çıkmış şeyhinin karşısına;

-Artık size ulaşamıyorum. Buna bir çare, demiş.

Şeyhi, bunun üzerine müridinden, pazardan kendisine bir hayvan bağırsağı getirmesini istemiş.

Bir süre sonra pazardan dönen müridin getirdiği bağırsağı karnına dolamış. Namaz vakti gelince de şeyh önde bütün müritleri ardında namaza durmuşlar.

Ama namaz boyunca her eğilip kalkışta, şeyhin karnına doladığı bağırsaktan başlamış gaz çıkmaya. Gaz seslerini duyan cemaat “Bizim bu şeyh altını bile tutamıyor” diyerek birer birer dağılıp gitmiş.

İşin aslını bilen şeyhle o ilk müridi tekrar eskisi gibi baş başa kalmışlar.

Ve şeyh müridine dönerek tarihi sözünü söylemiş;

-İşte böyle evladım. Bir tükürükle gelen, bir yellenmeyle gider.

Bu fıkra bugünlerde çok popiler.Haberiniz olsun.