ZİNDANLARDAN HAYKIRIŞIM
ZİNDANLARDAN HAYKIRIŞIM “TALİHİMLE BARIŞIK DEĞİLİM” Talihimle hiç, barışık değilim, Bağrımda, çileler dört yanım duvar;... Zindanlardan çıkıp, sana gelemem, Seni düşündüm hep, sabaha kadar.
Ruhuma sarılmış, keder yumağı, Yalnızlıklar; yıllar yılı oyalar, Gençliğin ömürden, çözüldü bağı, Gözlerimde; torba torba halkalar.
Ecelimi bekler oldum, gizlice, Hücremde asıldı, bütün duygular; Talihime küfür ettim, her gece.. Dirhem dirhem yedi, beni kaygılar.
Ha bugün, ha yarın, asılacağım… Boynuma geçecek, yağlı urganlar! Kabrime kurulsun, TURAN OTAĞI.. Mahşeri düşündüm, sabaha kadar.
Kahpeler yurdumu, açken bölüyor, Gençliğimi; teker teker astılar.. ÜLKÜCÜLÜK; bir maziye dönüyor, VATAN-ı düşündüm, sabaha kadar.
Bir ben miyim YARAB, her anı çile, Söylemek beyhude, yazmak nafile, Parsel parsel ülkem, satılmış bile! TURAN-I düşündüm, sabaha kadar.
Bu toprağın, her zerresi vatanım, Feda olsun, bu vatana bu canım; Ben ölsemde, dalgalansın bayrağım, Hilal’i düşündüm, sabaha kadar. Mustafa Mete İSLAMOĞLU 1.1.1982
|