ŞİİR BAHÇESİ
ŞİİR BAHÇESİ Bedrettin KELEŞTİMUR SIDDIK KOKUSU (Sadık K. Tural’a…) Sadık isminde sıddık kokusu Açar içimizde bahar muştusu Derviş gazilere asrın yokuşu Ilık rüzgâr gibi gönülden eser Kâmildir, ilminden nasiplenen çok, Kâr ve kisb de olmamıştır gözü yok Töreyle yaşatır ahde vefayı Ulus vefalıda bulur sefayı Rüya gibi güzel günler anar Anılar birer mum içimde yanar Lâ demez illâ Hak diyen sedayı ŞEYH ŞAMİL’E Şamil Kafkasların doğan güneşi Aslan yürekli, cihad onun işi Mertlik bohçasında iman çeyizi İlim Meclisinde gelmemiş eşi Lebbeyk sedası dinletir dağı, taşı Şamil Kafkasların iman kalesi Erdemli bakışlara düşer halesi Yalnız Kurt, it sürüsüne dalası Hasretinde yürür Kafkas Oyun! AHMET KABAKLI HOCAYA (Akrostiş Şiir? Ah desem, şu köhne günler için Haykırabilsem içimdeki yangın, Mazlum bakışlara, şefkat türküsü Erdemli insan, Alperen Yolcusu Tarihe adını düştüğün vakit; Kahpe yüzlere dersini verdiğin, Alnı açık, bir bilge tavrıyla hey! Bayrağında, sağduyunun kalesi Ağır yük, omuzlarında bir nesil; Kelimeler, yağmur serinliğinde Lisan-ı hal ile temayüz etmiş; İnce elekten, geçirmiş zamanı ŞEREF DERDİM Şeref derdim, yüreği şen olana! Ekin derdim, emeği asan olana, Rabbim bize zoru kolay eylemiş Esrarım bir girift desen olana Ferhat çığlığı aşiyan olana HAK IŞIĞI DÜŞSÜN Sadaka veremezsen tebessüm et Gül yüzlerine gün ışığı düşsün Dünya kederi mi, boş ver selâm et Gayret, yoluna hâk ışığı düşsün! RAHMET BEKLEDİ Toprak ağladı, çorak haline… Ağaç, dal, çiçek, tomur; börtü-böcek İçin için rahmetini bekledi! Beli bükük ihtiyar, sabi çocuk, Bakışlarındaki dua hâline Bulut bulut aktı gözyaşlarına! YOL VER Yol ver dağlar, hasretime varayım! İçimdeki yangınları sarayım Kıştır, kardır, fırtınadır yolumuz; Bu sis, âlamette nasıl durayım? BU YOLDA Bu yolda zorlukta var, kolaylıkta Zorluk sabır ister, kolaylık şükür Sıkıntı, deva bulur iyilikte Hayır, infak ister, infakta hayır Bir tebessümde nice güller açar Gül aşkın koncası ruhumda açar KENDİN OL Kendin ol, aklınla iradenle Dil, kalbin tercümanı! İkilik ateştir, fitne fesattır… Sabır okunu ger, gönlüne ser Gönü gözüyle bak, âleme Şefkatle nazar et âdeme! Merhamet içindeki sükût deryası SÜRECEK Bizim nefisle asıl cihadımız! Son nefesimize kadar sürecek Adaletle yâd edilsin adımız İyilikle seferimiz sürecek! BİR SESSİZ GEMİ! Şair merhum Mehmet Bedri Yücesu ’ya Bir sessiz gemi geçer, bu âlemden Dalgalar habersiz içindeki deryadan Gizli hazine taşır, balık karnında! Sır dolu karanlık, içinde fanus… Ağaç, yeşilinde gizler ateşi! Ateşinde eritir, demiri! Suyun içinde, alev! Kaynar derinden, Oluk oluk, kan Kan ve öfke, ‘ben’i âdemde! Öfke kırılır, O âlemde Kalemin feryadı, Can!
|